قوله تعالى: بسْم الله الرحْمن الرحیم بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.

لإیلاف قریْش (۱) از بهر فراهم داشت قریش بود و خوى داشتن ایشان.

إیلافهمْ رحْلة الشتاء و الصیْف (۲) آن خوى داشت ایشان که شد آمد زمستان و تابستان مى‏داشتند.

فلیعْبدوا رب هذا الْبیْت (۳) پس ایدون بادا که خداى این خانه پرستند.

الذی أطْعمهمْ منْ جوع آن خداى که ایشان را از گرسنگى سیر کرد و آمنهمْ منْ خوْف (۴) و ایشان را از بیم بى‏بیم کرد.